Bród nad rzeką Teign

Rzeka Teign jest kapryśna. Z pozoru leniwa, taka trochę ugrzeczniona, leciwa, płytka, powolna, ale po większych deszczach, a już na pewno po wiosennych roztopach nurt przyspiesza, wody przybywa, a wiry czają się podstępnie. Do tego dno - niby kamieniste, raczej stabilne, lecz nagle pojawia się muliste, grząskie i bardzo zdradliwe.
Rzeka wpływa zygzakami między zalesione wzgórza, niezbyt wysokie, ale teren wciąż lekko opada, a woda przybiera na sile. Między pierwszymi wzniesieniami przebija się z impetem, żłobiąc głębokie koryto, pełne wielkich kamieni, a zwalone drzewa tworzą niebezpieczne przeszkody, które lepiej omijać niż próbować przepływać pod, jeśli już ktoś zdecyduje się na spływ. Prąd jest tak szybki, że tutaj raczej nie buduje się mostów, a czeka na najbliższy bród, których jest niewiele. I kiedy wreszcie rzeka nagle zwalnia, bo teren nagle robi się płaski, zaczyna się rozlewisko, a dalej już nieco spokojniejsze wody i właśnie kamienisty bród, nad którym przerzucona jest chybotliwa kładka, którą stawia się na nowo każdej wiosny, kiedy już spłynie nadmiar wody z roztopionego śniegu. Stąd już naprawdę blisko do wski, las nagle się rozstępuję i widać pierwsze zabudowania. Rzeka Teign przepływa od południowej strony, omijając centrum Darhead.