Farma rodziny Albertson

Znajduje się nieco poniżej obozu drwali, zaraz przy leśnej drodze, która zeń prowadzi. Farma nie jest duża - składa się z obszernego domu z czerwonej cegły z jednym wielkim kominem, ponieważ więcej kominków to luksus, na który rodziny Albertson nie stać. Utrzymują się oni z hodowli świń, mocno uszczuplonej przez wojnę, kiedy to skupowano żywy inwentarz za marne pieniądze i obowiązkowo. Brakuje wiele zwierząt, ale to i tak ma małe znaczenie. Dwaj synowie państwa Albertson nie powrócili żywi z wojny, został najmłodszy - Edward, który nie wiązał swojej przyszłości z gospodarką. Teraz siłą rzeczy został, ale nie angażuje się zbytnio w obowiązki. Farma wygląda więc na zabiedzoną, dom wymaga remontu, podobnie jak zabudowania gospodarcze, które stoją tuż pod lasem. Co prawda świnie i tak niemal cały rok spędzają na otwartej przestrzenni na pastwiskach pod lasem, ale zimą trzeba je gdzieś trzymać. Z tym jest trudno, bo niektóre budynki wyglądają tak, jakby chciały się położyć na ziemi, w innych zapada się dach albo przecieka tak, że nie da się pod nim trzymać zwierząt.
To samo urządzenia do uprawy roli. Stoją pod niskim, kamiennym murem i zarastają mchem, perzem i innymi pnączami.
Starsza pani Albertson robi co może, by obejście jakoś wyglądało - uprawia ogród warzywny i opiekuje się królikami szynszylami małymi, bo ich futra ostatnio są w cenie, ale hodowla dopiero się rozwija, poszły na nią wszystkie oszczędności, ciężko więc związać koniec z końcem. Mimo tego rząd dwupoziomowych klatek i ogromny wybieg - klatka, widać już z daleka i są one jedynymi nowymi rzeczami na farmie.